Magpapahilot daw siya!
Ang sakit daw ng balakang nya, kahapon pa. Eh wala ako maghapon kahapon kaya hindi ko siya nahilot, gabi na ako dumating eh, pagod pa!
So, kanina nga, hinilot ko siya.
Sabi niya habang nagse-session kami (nakaupo kami sa ilalim ng puno), hirap daw siyang umupo, yumuko at lumakad. Sa bawat paglakad nya may masakit daw sa may parteng puwitan nya, sa kaliwa. So, hinilot ko...medyo, napapangiwe, masakit daw....
Nang matapos, wala sa sarili, biglang tumayo na mabilis at nagwalis.
Makalipas ang ilang minuto, saka pa lang napag-isip-isip na nawala na pala ang sakit. Bumubulongbulong sa sarili, actually naririnig ko naman, hehehe, na nawala nga!
Gumaling daw siya! Naniniwala na raw siya sa akin!
Napatawa na lang ako...ang nanay talaga oh!
Ngayon lang? Wehehehe....
No comments:
Post a Comment